Enerzijds een schatje, anderzijds een stokertje met een kort lontje. Je had in het begin driftbuien van wel een uur, maar na 2 weken ging het schakeltje om en ging je beter met de andere honden om. Maar het was duidelijk dat je het beste als hond alleen kon. Geen probleem dacht ik , voor jou komen er vast snel mensen.......
Maar er kwamen geen geschikte mensen en wel zag ik dat je beentjes je steeds meer pijn deden. Uiteindelijk ben je geopereerd, maar het hielp helaas niet. We gingen naar de specialist en toen begreep ik pas dat je al je hele leventje pijn moest hebben en dat het eigenlijk een wonder was dat je zo vrolijk gebleven was.
Je werd opnieuw geopereerd en je beentje werd rechtgezet. Er zat een hoop oud littekenweefsel en aangezien je op sommige mannen slecht reageert vermoed ik dat je in Spanje wel de nodige trappen gehad zult hebben. Met pijnstilling kwam er meteen een heel ander hondje tevoorschijn. Na overleg is besloten een volgende operatie uit te stellen en te kijken of je het nu verder op pijnstilling zou kunnen doen. Je zat hier inmiddels een jaar en hoewel ik niet het type schoothondje ben, hebben jij en ik zo een band en zorg ik dat je regelmatig als prinsesje "quality time" zonder de rest van de roedel krijgt, dus je nog doorplaatsen dat kan ik niet meer. We hebben onze weg erin gevonden en mag daarom de rest van je leventje hier blijven. Af en toe vechten met de andere honden (ook al ben je de kleinste en kun je niet winnen) is niet te vermijden maar gelukkig heb je aardig wat zelfbeheersing geleerd en ben je gelukkig hier in huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.