Je was uit het dodingstation gered, maar toen je maatjes het asiel verlieten zag jij het als oudere dame van 7 jaar het niet meer zitten en liet je je helemaal gaan en werd ziek van de stress. Je kreeg een huidziekte en wat ze ook deden ze zagen je steeds slechter worden. Uiteindelijk sloeg de behandeling aan en was er zelf een adoptant maar omdat stress de belangrijkste factor was werd je niet genoeg beter om uitgeadopteerd te worden. Daarom kwam je in overleg hier in opvang om aan te sterken.
De eerste week sliep je heel veel, maar echt ongelooflijk hoe je vacht dag bij dag opknapte en 6 weken later waren alle secundaire infecties weg en was je zo goed ontstresst dat je mocht vertrekken naar je nieuwe huis. Je bent er nog niet maar ook bij je nieuwe baas ga je met de dag vooruit dus ik heb er alle vertrouwen in. Je was dan wel een wat oudere hond, maar met zo een trouw en loyaliteit en liefde dat je het meer dan verdient om nog zo een fijn pensioen te krijgen.
donderdag 31 december 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.