dinsdag 19 december 2017

2017 (477) Ana

 
Ana Banana maar hier heette je gewoon Ana dat voelde serieuzer en beter passend. Vanaf baby pup in het asiel van Carmen in Roemeniƫ. Je zou open en sociaal zijn maar bleek hier heel bang voor bezoek en mensen op straat. Dat maakte het leerproces heel moeilijk en in combinatie met dat je toch je stress af reageerde op de kleintjes hier was het toch urgent om een plekje te zoeken waar je wel kon leren. Je hebt drie maanden moeten wachten en toen kwam er eindelijk een eerste reactie. Meteen de jackpot met een prachtig landelijk plekje waar je kunt wandelen zonder iemand tegen te komen. Een vrouwtje die de juiste motivatie lijkt te hebben om jou verder te doen opbloeien. Voor jou niet makkelijk weer zo een grote ommezwaai maar hopelijk wil je binnen de kortste keren niet meer terug en wordt je heel gelukkig in je eerste (en hopelijk ook laatste) eigen mandje.

zondag 10 december 2017

2017 (476) Peret

 
Een heerlijk goedgemutst Pretlettertje. Logisch dat ik Peret vaak aansprak als Pretje want je werd gewoon vrolijk van dit vrij ongecompliceerde manneke. Open en speels. Je was gek op het spelen met andere honden en hebt nu een speelmaatje. Je had energie genoeg voor lange wandelingen of mee naast de fiets en hebt nu een actieve sportieve familie die helemaal bij je lijkt te passen. Gedumpt in het dodingstation, maar gelukkig gered en na het asiel en een tussenstop hier nu eindelijk een adoptiegezin en naar wat ik hoop een lang en gelukkig leven met je nieuwe familie.

zaterdag 9 december 2017

2017 (475) Trompa

 
Nog nooit een Engelse Bulldog opgevangen, want als ze die al eens hebben in het asiel dan regent het meest al directe aanvragen. Maar door je leeftijd van 11 jaar was het voor jou niet makkelijk geadopteerd te worden en daarom kwam je lekker voor de winter inviel hier naar Nederland in opvang. En mocht ik kennismaken met het vrolijke eigenwijze en komische karakter van een Engelse Bulldog. Voor je leeftijd zag je er goed uit. Soms had je de geest en speelde je met speeltjes en zelf op het laatst met Peret. Met wandelen kon je blij mee lopen in een vlot tempo om dan inene te gaan zitten. Bij regen zag je het vaak niet eens zitten om de tuin in te lopen en speelde je liever lui dan moe. Als je het dan toch eens deed dan was je terecht trots op jezelf. Wat heb ik om je gelachen. Vandaag kon je laten zien aan je nieuwe vrouwtje hoe lief aanhankelijk en open je was. Je klom blij in de auto en wilde wel mee. Nieuw avontuur. Wat ben je toch makkelijk. En dan te bedenken dat je in Spanje hele lange dagen van 12-14 uur op een donkere patio zat omdat je vrouwtje werken was. Nu heb je de aandacht en knuffels die ik je zo gun en iemand die je raskenmerken kan waarderen en je nog een fijne oude dag wil geven.