Een prachtige puberale herderdame gered op het nippertje voor inslapen in het dodingstation. Graatmager kwam je in het asiel maar daar bleef je graatmager. Als spoedje kwam je hier erbij in de opvang. Duidelijk verzwakt en je had inderdaad daar niet lang meer moeten zitten. Bijna wanhopig naar eten en de kilo's vlogen er dan ook op. Je kreeg energie maar die gebruikte je graag om te donderjagen want je was duidelijk nooit huishond geweest en opvoeding had je nog nooit genoten. Maar wat leerde je snel en wat wilde je het goed doen. Voor de geïnteresseerden was het echter meest niet genoeg. Dat ze zelf ook nog heel veel in je moesten investeren deed de meeste mensen al direct afhaken. Gelukkig mocht je naar de Open Dag van het asiel in Sneek en daar puur toevallig heb je je nieuwe adoptie gezin ontmoet die helemaal zin er in hebben om je verder alles te gaan leren en die me juist complimenten gaven hoeveel je al geleerd had.
