Twee maanden lang genoten jij en baasje Fred van elkaar. Tot je baasje heel plots onverwacht in jouw bijzijn overleed. Je moet gehuild, gejankt en geroepen hebben om hulp, maar niemand die je hoorde. Het was warm en er kwam noodweer maar niemand die zich om jou bekommerde. De volgende dag was je 12e verjaardag. Geen lekkers, geen wandelingen, geen aandacht, maar eenzaamheid en geen eten en drinken. Een dag later ontdekte een bezoeker dat je baasje was overleden en je werd direct naar het asiel gebracht. Weer zat je eenzaam in een kennel. Pas een dag later kwam je ook nog via omwegen hier terug in de opvang. Wat was je blij me te zien! Maar logisch liet je me niet meer uit het oog. Je raakte al overstuur als er een hek tussen ons zat. Hoewel ik je graag zag was het toch echt beter voor jou om baasjes te krijgen waar het zo geregeld kan worden dat je zelden alleen hoeft te zijn. Gelukkig hebben we deze baasjes gevonden. Je bent zo welkom bij hen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.