Het 3e Musketiertje. Ook hij was vrolijk, speels en aanhankelijk maar tegelijk een hondje met zo weinig zelfvertrouwen. 
Los tijdens wandelingen in de velden en hier in huis en tuin was je jezelf maar zodra je in een tuigje moest was je al zo bang en wandelen zat er niet in en tillen kon wel maar ook dan was je vaak zo bang dat je van schrik je plasje liet lopen. Je moest leren het zonder je broers te doen en stapje voor stapje ging je vooruit en leerde je bij angst naar mij toe te komen voor steun. 
Vandaag ben je vertrokken. Het is moeilijk zo een zorgenkindje te laten gaan maar tegelijk was ik zo blij voor jou. Je hebt hier veel geleerd en nu is het tijd om uit te vliegen. Je vrouwtje gaat met je aan de gang en met hulp van hondje Macho zul je ongetwijfeld vanzelf leren dat de grote wereld niet eng is en dat aangelijnd wandelen heus geen ramp is. Ik ben blij dat er ook voor jou een passend huisje is gevonden waar je gewaardeerd wordt om wat je wel al kan en er gewerkt wordt aan wat je nog moet leren opdat je wereldje nog groter en leuker zal worden. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.