Vrolijk maar ook gevoelig en snel van slag. Je was al jong terecht gekomen bij een oudere dame die jou en Shelby eigenlijk nooit goed kon verzorgen en door dementie zelfs ging verwaarlozen. Toen ze in het ziekenhuis belandde en daarna door ging naar een familie lid 400 kilometer verderop kwamen jullie buiten aan de ketting te zitten. Af en toe kwamen er lieve mensen jullie voeren en knuffelen maar er konden ook dagen voorbij gaan dat jullie niemand zagen. Na een half jaar was het asiel al een zegen. Hier in opvang was je zo lief en zo knuffelig. 8 jaar maar vol energie om te gaan wandelen. Je komt bij rustige baasjes maar die wel hopen dat je mee er op uit wilt met de boot. Dat zal vast even wennen zijn maar wat zul je genieten van alle aandacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.