Geluksvogels: 2011 (143) Danko

zaterdag 29 oktober 2011

2011 (143) Danko

Op straat werd je mishandeld en niemand reageerde op een meisje na die je wist te redden. Maar waar moest ze heen met zo een grote herder. Ze bracht je naar het dodingstation en probeerde mensen te vinden die jou zouden willen hebben maar niemand wilde je adopteren. Maria hoorde hierover en mailde naar Michiel en naar mij of wij wat konden doen. Dankzij stichting Esperanza hoop voor honden is hij de dag voor inslapen gered en naar een pension gebracht. Ik bood aan voor opvang en ben ondertussen al naar nieuwe bazen in Nederland gaan zoeken. Vanuit Spanje kwamen foto's en evaluaties en je bleek een geweldige leuke lieve hond. Er kwam een reactie van een gezin die op papier helemaal geschikt leek maar ja zo een hond even van een plaatje adopteren is moeilijk maar doordat hij in opvang te bezoeken was konden ze in alle rust kennis maken en beslissen.
Omdat Danko zo relaxed en makkelijk was, konden ze direct de volgende dag kennis maken en zo staat de snelste adoptie hier ooit van een opvanghond hier op zijn naam. Maar het was heerlijk even met deze kanjer kennis te mogen maken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.

Abonneren op: Reacties posten (Atom)

Once I was a lonely dog,

Just looking for a home.

I had no place to go,

No one to call my own.

I wandered up and down the streets,

in rain in heat and snow.

I ate what ever I could find,

I was always on the go.

My skin would itch, my feet were sore,

My body ached with pain.

And no one stopped to give a pat

Or to gently say my name.

I never saw a loving glance,

I was always on the run.

For people thought that hurting me

was really lots of fun.

And then one day I heard a voice

So gentle, kind and sweet,

And arms so soft reached down to me

And took me off my feet.

"No one again will hurt you"

Was whispered in my ear.

"You'll have a home to call your own

where you will know no fear."

"You will be dry, you will be warm,

you'll have enough to eat

And rest assured that when you sleep,

your dreams will all be sweet."

I was afraid I must admit,

I've lived so long in fear.

I can't remember when I let

A human come so near.

And as she tended to my wounds

And bathed and brushed my fur

She told me 'bout the rescue group

And what it meant to her.

She said, "We are a circle,

A line that never ends.

And in the center there is you

protected by new friends."

"And all around you are

the ones that check the pounds,

And those that share their home

after you've been found."

"And all the other folk

are searching near and far.

To find the perfect home for you,

where you can be a star."

She said, "There is a family,

that's waiting patiently,

and pretty soon we'll find them,

just you wait and see."

"And then they'll join our circle

they'll help to make it grow,

so there'll be room for more like you,

who have no place to go."

I waited very patiently,

The days they came and went.

Today's the day I thought,

my family will be sent.

Then just when I began to think

It wasn't meant to be,

I knew them in a heart beat,

I could tell they felt it too.

They said, "We have been waiting

for a special dog like you."

Now every night I say a prayer

to all the gods that be.

"Thank you for the life I live

and all you've given me.

But most of all protect the dogs

in the pound and on the street.

And send a Rescue Person

to lift them off their feet."

auteur onbekend